Door de ogen van Lotte Beukers

Na een lange autorit van ongeveer 12 uur of als je het snel doet maar 9 uur, kwamen we (Esther en ik) aan bij het EUSA in Bydgoszcz (Bidgos) op woensdagmiddag. Berend, Inge en Isabel hadden het slimmer bedacht en hadden het vliegtuig gepakt naar Gdansk, dat net boven Bydgoszcz ligt.

In tegenstelling tot vorig jaar lag de slaapaccommodatie maar 10 minuutjes met de bus van de baan af. Dit scheelde aanzienlijk, want vorig jaar in Istanbul heeft menig roeier en coach uren in de bus moeten vertoeven voordat zij er eenmaal waren.

Maar wat is EUSA nu eigenlijk? Het is een 3-daagse wedstrijd met op vrijdag de voorwedstrijden, waarvan de eerste plekken direct doorgingen naar de halve finale die op zaterdag plaatsvond. De rest van roeiers ging de zaterdagochtend nog een herkansing in om te strijden voor een plekje in de halve finale. En zondag vonden dan de finales plaats, met kansen op een medaille in de A-finale.
Hoewel Bydgoszcz een prima 2k baan heeft, werd toch gekozen om er een 1k van te maken. Dit was misschien ook maar beter, want de baan lag vol wier. Dit wier werd dag in  dag uit uit de baan geschept door de wiermannen die met kilo’s wier van het water afkwamen. En ja, ook tijdens de races bleven de wiermannen scheppen (hulde voor deze mannen).
Maar nu denk je: een Europese wedstrijd, wat is er dan allemaal nog meer gebeurd behalve roeien? Op de donderdag vond de openingsceremonie plaats, dus iedereen moest in correct verzamelen op Mill Island in de stad. Om vervolgens achter je landsvlag aan te lopen met een bordje van je universiteit. Onze bakker om de hoek vond alleen de landsvlag en het bordje niet genoeg dus deze stopte ook nog even om hun verenigingsvlag te showen (of dit nu mocht was niet helemaal duidelijk). De ceremonie duurde en duurde, maar gelukkig konden we daarna eten. De meesten van ons tenminste, want vega en zoutloos was in heiden en verre niet te bekennen. Gelukkig hadden we ook ontdekt dat er een Lidl tussen de baan en de slaapaccommodatie zat.
De vrijdag was aangebroken en het was nu toch echt tijd om te beginnen aan waar we voor gekomen waren: roeien! En dat ging ons toch goed af; onze lichte dames wogen met gemak in en zetten een prima tijd neer in de voorronde, maar belandden toch in de herkansing op de zaterdag. En ook Esther roeide goed, maar ging ook helaas naar de herkansing.

De zaterdag bestond uit nieuwe rondes nieuwe kansen. En dat gold blijkbaar ook voor de weegschaal want deze was opnieuw geijkt. Dit leidde ertoe dat bij Orca een lichte man toch nog werd uitgewogen. Maar onze dames huppelden er vrolijk overheen en mochten wel gewoon starten. Na een strijd in de LW2X belandden ze toch nog in de B finale. En misschien was dat gewoon de schuld van de ballenlijn bij de finish, want die verdween opeens in de ochtend van de baan. Esther in de W1X ging de herkansing in en dit ging zo goed dat ze naar de halve finale ging in de middag. De rest van herkansing ging direct door naar de C finale namelijk. Esther deed in de middag nog even flink haar best om toch dat felbegeerde ticket te bemachtigen voor de A finale maar greep net mis. Dus ook zij ging naar de B finale.
Zondag: Nadat de lichte roeiers nog doodsangsten uit hadden gestaan de dag ervoor op de weegschaal, was deze nog een keer geijkt en iedereen kwam nu toch weer een stuk lichter uit de bus. In de ochtend roeide Esther haar B-finale en werd hier vierde. Dat betekende  dat ze 10e van de 17 is geworden in de overall ranking. De lichte dames kwamen in de middag nog aan bod en werden in de B-finale tweede. En dus werden ze de achtste in de overall ranking. Het lichte dames dubbel veld was ook wel echt zeer sterk, dus een prima prestatie is zeker geleverd! Na deze race zijn er pizza’s besteld en hebben de meiden hier zeer van genoten na een paar dagen zoutloos te zijn geweest.
‘s Avonds was het dan echt tijd voor nog een prachtig eind feest met alle roeiers en de hele Nederlandse delegatie, want niet alleen Proteus en Laga waren aanwezig maar ook Theta met een LM4- (deze wonnen brons), Saurus, Orca, Okeanos, Phocas Euros en Skadi.


Fun/Sadfact:
Je komt voor je universiteit uit dus het hebben van je landcode op je pakje is uit den bozen dus deze werd met sporttape afgeplakt.